Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK.231/11. maddesi gereği açıklanan TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK’nın 179/3-2, 62/1 maddeleri gereğince 5 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Kemer Sulh Ceza Mahkemesinin 28.05.2013 tarih, 2013/118 esas, 2013/270 karar sayılı kararının 15.07.2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın, deneme süresi içerisinde 15/10/2014 tarihinde işlediği kasten yaralama suçu nedeniyle, Kemer 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/12/2014 tarihli ve 2014/1011 E.- 2014/1008 K. sayılı kararı ile 3000 TL kesin adli para cezasına ilişkin mahkumiyetine hükmedilmesi üzerine denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip, duruşma açılıp savunması alınarak 28.05.2013 tarihli hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Kemer 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 03.04.2015 tarih, 2015/100 esas, 2015/391 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK"nın 231/11. maddesi gereğince, sanık hakkında, açıklanması geri bırakılan 28.05.2013 tarihli hükümde hükmedilen hapis cezasının aynen açıklanması ile yetinilmesi yerine, TCK"nın 52/2-4. maddeleri uyarınca hapis cezasının, adli para cezasına çevrilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.