MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA



Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17/01/2018 tarih ve 2016/397 E- 2018/28 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 07/02/2019 tarih ve 2018/728 E- 2019/122 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2015/40180 sayılı "Kocaeli Danışmanlık" ibareli marka başvurusuna, müvekkilince adına tescilli "KOCAELİ PATENT", "KOCAELİ WEB TASARIM+Şekil" ve "KOCAELİ OSGB" ibareli markalara dayalı olarak itiraz edildiğini, yapılan itirazın YİDK tarafından nihai olarak reddedildiğini, "Patent" ve "Danışmanlık" ibarelerinin sektörde birbirinin yerine ikame edilerek kullanılan ibareler olduklarını, tüketici algısının da bu yönde bulunduğunu, davalı şirketin müvekkili markalarına tecavüz teşkil edecek biçimde çok sayıda marka başvurusunun olduğunu, başvuru kapsamındaki tüm hizmetlerin müvekkilinin itirazına mesnet markaların kapsamlarında da aynen yer aldıklarını, davalı başvurusunun halk nezdinde işletmesel bağlantı kurma ihtimaline sebebiyet vereceğini, davalı tarafın başvuruda kötüniyetli olduğunu ileri sürerek, YİDK"nın 2016-M-9448 sayılı kararının iptaline, markanın tescil edilmesi halinde hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPMK vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, başvuru konusu ibare ile davacının itirazına mesnet markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, YİDK kararının iptali ile markanın hükümsüzlüğü talebinin aynı davada ileri sürülemeyeceğini, davaların tefrikinin gerektiğini, davaların tefrik edilmesi halinde müvekkilinin adresinin İzmir olması nedeniyle hükümsüzlük davası yönünden yetki itirazında bulunduklarını, öte yandan tescilin hükümsüzlük davası için dava şartı olduğunu, davacı markalarının hükümsüzlüğü talebi ile açtıkları davaların bulunduğunu ve bu davaların sonucunun beklenilmesinde zorunluluk olduğunu, davacının, müvekkilinin on yılı aşkındır fiilen kullandığı markaları kendi adına tescil ettirdiğini, uzun yıllardır müvekkilinin kullandığı alan adlarının birebir aynısını satın alarak kullanmaya başladığını, davacının kötüniyetli olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, tescilli bir marka ile başvuru konusu işaret arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede görsel, sescil ve anlamsal benzerlik olup olmadığının, her ikisinin ayırt edici ve baskın unsurları nazara alınarak münferit unsurlardan ziyade bütünü itibariyle bıraktığı izlenimin nazara alınarak belirlenmesinin gerektiği, buna göre davalının "Kocaeli Danışmanlık" ibareli başvurusu ile davacının "KOCAELİ PATENT" ibareli markası arasında dava konusu markanın başvuru kapsamında yer alan 45. sınıftaki tüm hizmetler yönünden biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel ve sescil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, her iki markanın aynı işletmenin markası ya da idari ve ekonomik anlamda bağlantılı bir işletmenin markası olarak algılanabileceği, davacının "KOCAELİ WEB TASARIM+şekil" ve "KOCAELİ OSGB" ibareli markaları ile başvuru arasında ise bir benzerlik olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, YİDK"nın 2016-M-9448 sayılı kararının 45. sınıftaki tüm hizmetler yönünden iptaline, dava konusu markanın tescilli olması nedeniyle 45. sınıftaki tüm hizmetler yönünden hükümsüzlüğüne, diğer kısımlar yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre, coğrafi yer adlarının, coğrafi işaret anlamını taşımamak kaydıyla yanlarına ilave yapılması suretiyle marka olarak tescilinin mümkün olduğu, nitekim Dairenin 04.06.2018 tarih, 2016/11850 E.,2018/4241 K. sayılı ilamında da, aynı ilkelere yer verildiği ve kötüniyetli yapılmadığı sürece başkalarının da aynı coğrafi yer adını farklı bir takım eklerle marka olarak tescil ettirmesinin mümkün olduğu, somut olayda davacının itirazına mesnet "Kocaeli" ibareli markaları karşısında dava konusu "Kocaeli Danışmanlık" ibareli başvurunun tescilinin mümkün olduğu, zira davalı şirketin itiraza mesnet markalarda kullanılan yer adını farklı bir ekle marka olarak tescil ettirmek istemekte olup, açıklanan ilkeler çerçevesinde söz konusu başvurunun tesciline engel bir durum bulunmadığı, öte yandan, her ne kadar davalı şirket başvurusunun kötüniyetli olduğu ileri sürülmüş ise de davalı şirketin farklı illerde şube ve temsilciliklerinin olduğu, bu kapsamda verdiği hizmeti de belirtmek ve il adına eklemek suretiyle yaptığı başvurunun kötüniyetli sayılamayacağı, aksinin davacı yanca ispat edilemediği, bu nedenlerle mahkemece YİDK kararının yerinde olduğu gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulmasının doğru görülmediği gerekçesiyle, davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, davalı şirket ve davalı TPMK vekillerinin istinaf başvurularının kabulü ile HMK"nın 353/1-b-2. maddesi gereğince Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/01/2018 tarih ve 2016/397 E. - 2018/28 K. sayılı kararın kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 06/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.