Mala zarar verme - hakaret - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15886 Esas 2016/601 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15886
Karar No: 2016/601
Karar Tarihi: 02.02.2016

Mala zarar verme - hakaret - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15886 Esas 2016/601 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, söz konusu olayda tüm sanıkların hakaret suçundan beraat ettikleri ancak mala zarar verme suçundan mahkum edildikleri belirtilmiştir. Sanıkların katılanlara hakaret ettiklerine dair somut delil bulunmadığından hakaret suçuna dair beraat kararı verilmiştir. Ancak, mala zarar verme suçunun dosya içerisindeki fotoğraflar ve katılanların istikrarlı beyanları ile desteklendiği ve mahkumiyet kararının isabetli olduğu belirtilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: CMK 223/2-e, TCK 151/1, 52/2. CMK 223/2-e, beraat kararı verilmesi gereken durumları açıklamaktadır. TCK 151/1, mala zarar verme suçunu tanımlamaktadır. TCK 52/2, mala zarar verme suçunun cezasını belirlemektedir.

23. Ceza Dairesi 2015/15886 E. , 2016/601 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret
HÜKÜM : Tüm sanıklar hakkında hakaret suçundan CMK 223/2-e maddesi gereği beraat, tüm sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan; TCK 151/1, 52/2 maddeleri gereği 3.600 TL. adli para cezası,

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların iştirak halinde sinkaflı sözlerle katılanlara hakaret ettikleri ve katılan ..."a ait araca taş atmak suretiyle zarar verdikleri iddia edilen olayda;
Sanıkların katılanlara hakaret ettiğine dair soyut beyanlardan başkaca her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığından ""kuşkudan sanık yararlanır"" ilkesi gereğince hakaret suçuna dair beraat kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Dosya içerisindeki fotoğraflar, 21/08/2012 günlü görgü tespit tutanağı ile desteklenen katılanların istikrarlı beyanları ve tüm dosya kapsamına göre; sanıkların arabaya taş atmak suretiyle zarar verdiklerinin sabit olduğu anlaşılmakla mala zarar verme suçuna dair mahkumiyet kararında bir isabetsizlik görülmemiş, gerekçeli kararda haksız tahrik hükümlerinin tartışılmış olması ve dosya kapsamına göre tebliğnamedeki mala zarar verme bakımından bozma isteyen görüşler benimsenmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiinin ve katılanların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 02/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.