22. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/10956 Karar No: 2018/17827 Karar Tarihi: 06.09.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/10956 Esas 2018/17827 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2018/10956 E. , 2018/17827 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Y A R G I T A Y K A R A R I
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Davacı eldeki alacak davası ile; kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 29.12.2014 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir. Mahkemenin 29.12.2014 tarihli kararı, Yargıtay 22. Hukuk Dairesi"nin 20.09.2017 tarihli ilamıyla, yıllık ücretli izin alacağı yönünden bozulmuştur. Diğer alacak talepleri yönünden bir bozma sebebi yapılmadığından, hükmün bu kısmı kesinleşmiştir. Mahkemece, bozma sonrasında toplam 734.00 TL yıllık izin ücreti alacağının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş; diğer alacak talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir. Kararı, davalı Sağlık Bakanlığı vekili temyiz etmiştir. Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Yargıtay 22. Hukuk Dairesi"nin 20.09.2017 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan yıllık izin ücreti bakımından hüküm altına alınan toplam miktarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 2.590,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı Sağlık Bakanlığı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06/09/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.