Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/25850 Esas 2015/6042 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/09/1998-15/10/2010 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 01.09.1998 – 15.10.2010 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile; davacının davalı apartmanda 01.09.1998 – 15.10.2010 tarihleri arasında yazılı şekilde çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Uyuşmazlık, çalışma olgusunun araştırılmasının yeterli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda; davacı tanıklarının davacının çalışmasını doğrulamasına rağmen, davalı tanıklarının davacının çalışmadığını beyan ettikleri, buna rağmen resen tanık seçilerek tanık beyanları arasındaki çelişkinin giderilmediği, çalışma varsa 18 daireli olan davalı apartmanın büyüklüğüne ve özelliklerine göre çalışmanın tam zamanlı mı kısmi zamanlı mı olduğunun araştırılmadığı, eksik inceleme ve araştırma ile hüküm kurulduğu görülmüştür.
Yapılacak iş; zabıta veya muhtarlık marifetiyle davalı apartmana, o tarihte komşu olan, kayıtlı iş yeri sahiplerinin adreslerini açık ve net olarak belirleyip, çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak, apartmanın büyüklüğü ve özelliklerini belirlemek, buna göre çalışmanın tam süreli (ayda 30 gün) veya kısmi süreli (part time) olup olmadığı noktasında ayrıntılı araştırma yapmak, kısmi çalışmanın kabulü halinde günlük çalışma saatine göre (4857 sayılı İş Kanununun 63. maddesi gereğince 7,5 saat çalışmanın 1 günlük çalışma hesabı ile) haftalık ve aylık çalışma süresinin kaç gün olduğunu açıkça belirlemek, çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde 506 sayılı Yasanın 2, 6, 9 ve 79/8. maddeleri gereğince ortaya koyulduktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan Uyvi Apartmanı Yönetimi"ne iadesine, 24/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.