Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/11690 Esas 2016/11630 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... İnş. Teks. Ltd. Şti. vekili Avukat...tarafından, davalı ... aleyhine 06/06/2016 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece görevsizlik nedeniyle dava dilekçesinin reddine dair verilen 09/06/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırıdan kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiş; karar, davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, davalının şirkete ait inşaat işinde kaynakçı olarak çalıştığını, iş tamamlandıktan sonra davacıya karşı işçilik alacaklarının tahsili istemi ile dava açtığını bu davanın ticari itibarını zedelediğini ve kişilik haklarına saldırı mahiyetinde olduğunu iddia ederek tazminat isteminde bulunmuştur.
Mahkemece, görevli mahkemenin iş mahkemesi olduğu gerekçesiyle dava şartı yokluğundan dava dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; taraflar arasındaki iş aktinin 27/12/2015 tarihinde davacı tarafından feshedildiği, davalının da iş mahkemesinde işverene karşı eksik ödenen ücret ve sigorta pirimi gibi alacaklarının tahsili istemiyle dava açtığı anlaşılmaktadır. Davacının açmış olduğu eldeki dava ise 06/06/2016 tarihinde iş akdi feshedildikten sonra açılmıştır.
5521 sayılı İş mahkemeleri Kanunu 1. maddesinde iş mahkemelerinin görev alanı İş Kanunu"na göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş akdinden veya İş Kanunu"na dayanan her türlü hak iddialarından doğan uyuşmazlıkların çözümü olarak tanımlanmıştır. Taraflar arasındaki iş akdi sona erdikten sonra, davacı tarafından TBK 58 ve TMK 25. maddesi kapsamında kişilik haklarına saldırı olduğu iddiasıyla açılan manevi tazminat istemli davada uyuşmazlığın çözüm yeri genel mahkemeler olup asliye hukuk mahkemesince esastan incelenmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile dava dilekçesinin iş mahkemesi görevli olduğu gerekçesiyle görev yönünden reddine karar verilmesi doğru olmamış, bu durum kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ :Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.