Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/417 Esas 2018/9774 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/417
Karar No: 2018/9774
Karar Tarihi: 26.06.2016

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/417 Esas 2018/9774 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçu işlediği gerekçesiyle sanığa verilen cezanın temyiz edildiğini belirtiyor. Daha önce verilen kararın aynen onaylandığı fakat uzlaşma sağlanamadığı için cezanın aynen infazına karar verildiği belirtiliyor. Ancak yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının ilkelerinin değiştiği ve bu nedenle uyarlama kararlarına karşı itiraz yolu olduğu açıklanıyor. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e maddesi (eylemin suç kapsamına uyduğu)
- 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesi (temel ceza tayini)
- 5252 sayılı Kanun'un 9. maddesi (uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkeler)
- 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98 ila 101. maddeleri (uyarlama yargılamasının belirlenmesi gereken ilkeler)
- 5275 sayılı Kanunun 101/3. fıkrası (itiraz yasa yolu)
- 6763 sayılı CMK ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi (uyarlama kararlarının itirazı mümkün kararlardan olduğu)
-

13. Ceza Dairesi 2018/417 E. , 2018/9774 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Cezanın aynen infazına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dairemizin 11.10.2016 gün ve 2015/9934-2016/13411 E.-K sayılı ilamı ile hükümlü ... hakkında kurulan 14.11.2013 gün ve 2012/997-2013/772 E.-K sayılı hükmün, sanığın üzerine atılı eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesine uyduğu gözetilmeksizin aynı Kanunun 141. maddesi ile hüküm kurulması ile suç konusunun önem ve değeri dikkate alınarak temel ceza tayin edilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği halde yazılı şekilde hüküm kurulmasının aleyhe temyiz olmaması sebebiyle bozma nedeni yapılmadığı belirtilmek suretiyle onanmasına karar verildiği, uzlaşma hükümlerinde yapılan yasal değişiklik sonrası, Mahkemesince 13.04.2017 gün ve 2017/12-292 E.-K sayılı ilam ile uzlaşma sağlanamadığından cezanın aynen infazına karar verildiği ve temyiz isteminin anılan 13.04.2017 tarihli karara ilişkin olduğunun anlaşılması karşısında; ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 17.05.2011 gün, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı gibi, 01 Haziran 2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Kanunun 9. maddesine göre değil 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98 ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Kanunun 101/3. fıkrası uyarınca itiraz yasa yolu olduğu, bu itibarla; 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı CMK ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi kapsamındaki uzlaştırma hükümlerine ilişkin uyarlama kararlarının itirazı mümkün kararlardan olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca Mahkemesince, dosyanın itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye gönderilmek üzere İADESİNE, 26.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.