MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilip re"sen de temyize tabi hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.
5271 sayılı CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olması ve suçtan zarar gören Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin hükmü temyiz etmesiyle açıkça katılma iradesini ortaya koyması karşısında, 6284 sayılı Kanunun 20/2. maddesi de gözetilerek CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının katılan ve vekilinin ise katılan bakanlık vekili sıfatıyla davaya katılmasına karar verildikten sonra yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre katılan bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazları ile sanık ve müdafiin sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin soruşturma evresindeki beyanında; sanığın cinsel organını kendi cinsel organına sürtmek suretiyle basit cinsel istismar eylemlerinde bulunduğunu belirtmesi, duruşma aşamasında, bu kez organ sokmaya çalıştığını ve hatta soktuğunu beyan etmesi, mağdurenin aldırılan raporunda organ sokmaya yönelik bir bulgunun tespit edilmemesi hususları dikkate alındığında, mağdurenin çelişkili beyanları nedeniyle organ sokmak suretiyle cinsel istismarın şüphede kaldığı, şüphenin de sanık lehine yorumlanarak hakkında basit cinsel istismar hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilip bu sonuca göre 6545 sayılı Kanunla TCK"nın 103. maddesinde yapılan değişiklikler de nazara anılarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Hükümden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, re"sen de temyize tabi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.