Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 53/1-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 50. ve 51. maddelerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, duruşma tutanaklarına yansıyan olumusuz bir hali bulunmayan sanık hakkında, "daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum edilmiş olması, pişmanlık göstermemesi ve bir daha suç işlemeyeceği yönünde kanaat oluşmaması" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK"nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanun"un 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği halde 1,21 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen ve herhangi bir trafik kazasına sebebiyet vermediği anlaşılan sanık hakkında tehlikenin ağırlığı gözetilerek temel cezanın asgari hadden ya da asgari hadden bir miktar uzaklaşılarak tayini gerekirken yazılı şekilde asgari hadden çok fazla uzaklaşılarak ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı yerinde görülerek, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.