11. Hukuk Dairesi 2019/1473 E. , 2020/71 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 22/11/2017 tarih ve 2012/581 E.- 2017/528 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 24/01/2019 tarih ve 2018/706 E.- 2019/66 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Türkiye"de ve dünyada yeni olup sanayiye uygulanabilen 2008/01994 Y numaralı "sekman yuvası bulunan ve tek parçadan oluşan sabit göbekli havalandırma kapsülü" buluşu hakkında 21.01.2009 tarihinde faydalı model belgesini aldığını, müvekkilinin tescilli faydalı model belgesi ile üretim ve satış hakkı kendisine ait olan ürünün davalı tarafından üretilerek piyasaya arz edildiğini ileri sürerek, davalının haksız üretimi nedeniyle oluşan tecavüzün tespiti ile durdurulmasına ve engellenmesine, şimdilik 1.000.- TL maddi tazminat ile 25.000.- TL manevi tazminatın, dava tarihinden itibaren en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, hüküm özetinin ilanına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin üretimini yaptığı hava kapsülünün, davacının ürününden farklı olduğunu, davacıya ait faydalı model belgesinin iptali için Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2012/608 E. sayılı dosyasında dava açıldığını, bu davanın bekletici mesele yapılmasını talep ettiklerini, davacının asılsız iddialarla müvekkilini mağdur ettiğini, yapılan suç duyurusunun Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 2008/1161 K. numaralı takipsizlik kararı ile neticelendiğini, bu konuda açılmış olan Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2007/458 E. sayılı dosyası içerisinde de davalının ürününün türe yenilik getirmediğini gösterecek delillerin mevcut olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/608 E. sayılı dosyasının davacısının, işbu dosyanın davalısı, davalısının ise işbu dosyanın davacısı olup, konusunun davalıya ait 2008/01994 numaralı faydalı model belgesinin tamamen ve kısmen hükümsüzlüğü talepli olduğu, 06.05.2015 tarih 2015/129 K. sayısı ile davanın reddine karar verildiği, hükmün 23.05.2016 tarihinde kesinleştiği, ancak davalıya ait ürünlerin dava konusu TR 2008 01994 Y sayılı faydalı model belgesinin koruma kapsamında olmadığı ve bu nedenle tecavüzün söz konusu olmayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 06/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.