Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/288 Esas 2020/574 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/288
Karar No: 2020/574
Karar Tarihi: 13.01.2020

Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/288 Esas 2020/574 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Trabzon 4. Asliye Ceza Mahkemesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-d, 143, 116/4, 119/c ve 31/2. maddeleri uyarınca suça sürüklenen çocuk ...'in 3 yıl ve 1 yıl 6 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına karar verdi. Ancak Adalet Bakanlığı'nın 10/12/2019 gün ve 94660652-105-61-17446-2019-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 24/12/2019 gün ve 2019/130534 sayılı ihbarnamesi üzerine yapılan incelemede, savunma hakkının kısıtlandığı, zorunlu müdafii tayin edilmesi gerektiği gözetilmediği için kararın bozulması gerektiği belirtildi.
Kararda geçen kanun maddeleri ve açıklamaları:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-d maddesi: Hırsızlık suçu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 143 maddesi: İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4 maddesi: Suça sürüklenen çocuk hakkında cezanın indirilmesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 119/c maddesi: Suça sürüklenen çocuk hakkında hapis cezasının ertelenmesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 31/2 maddesi: Suça sürüklenen çocuk hakkında ayrıntılı hükümler.

13. Ceza Dairesi 2020/288 E. , 2020/574 K.

"İçtihat Metni"

KANUN YARARINA BOZMA

Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından suça sürüklenen çocuk ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-d, 143, 116/4, 119/c ve 31/2. maddeleri uyarınca 3 yıl ve 1 yıl 6 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Trabzon 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/03/2015 tarihli ve 2014/206 esas, 2015/105 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 10/12/2019 gün ve 94660652-105-61-17446-2019-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 24/12/2019 gün ve 2019/130534 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Dosya aslının diğer sanık yönünden yargılamanın devam etmesi nedeniyle Mahkemesinde derdest olduğu anlaşılmakla suret dosya üzerinden yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 150. maddesinin 2. fıkrasındaki “Müdafii bulunmayan şüpheli veya sanık; çocuk, kendisini savunamayacak derecede malul veya sağır ve dilsiz ise, istemi aranmaksızın bir müdafi görevlendirilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, 02/09/1999 doğumlu olup, suçun işlendiği 03/05/2014 tarihi ile kararın verildiği 09/03/2015 tarihlerinde 18 yaşını doldurmamış olduğu anlaşılan sanığa, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 150/2. maddesi gereğince zorunlu müdafii tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Aynı suçu birlikte işleyen diğer sanık ...ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında Trabzon 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09/03/2015 tarihli, 2014/206 (E) ve 2015/105 (K) sayılı kararının, sanık ve suça sürüklenen çocuk müdafiileri tarafından temyizi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 29.04.2019 tarih, 2019/2993 esas ve 2019/6223 karar sayılı kararı ile incelendiği anlaşılmakla, suça sürüklenen çocuk hakkında yapılan kanun yararına bozma talebinin de aynı daire tarafından incelenmesi uygun görüldüğünden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın Yargıtay 17. Ceza Dairesi"ne gönderilmesine, 13/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.