MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 25/06/2007 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 19/06/2012 günlü karar ile temyiz isteminin süreden reddine dair 30/03/2015 tarihli ek kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Hükmü temyiz eden tarafa kararın tebliğ edildiği tarih ile temyiz dilekçesinin mahkemeye verildiği tarih arasında yasada öngörülen temyiz süresi geçmiştir. Mahkemece bu yön belirlenmek suretiyle verilen temyiz isteminin reddine ilişkin kararda bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Bu nedenle yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile temyiz isteminin reddine ilişkin hükmün ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 24/11/2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.







KARŞI OY YAZISI

Mahkemenin 30/03/2015 tarihli ek kararı ile; gerekçeli kararın davalıya 19/09/2012 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, davalının ise kararı 19/03/2015 tarihinde temyiz etmiş olduğu, temyiz isteminin yasada belirtilen temyiz süresinin geçmesinden sonra yapıldığı belirtilerek temyiz talebinin reddine karar verilmiş ve bu karar Dairemiz çoğunluğunca onanmıştır.
Dosya içerisinde mevcut davalıya gerekçeli kararın tebliğine ilişkin tebligat evrakı incelendiğinde, "Adreste kimse bulunmaması üzerine en yakın komşusu No: 3 ..."ya soruldu. Muhatabın işte olduğunu beyan edip, beyanını imzadan imtina etti. Bu sebeple tebliğ evrakı Metin Gülen ... Mahalle Muhtarlığına teslim edilerek 2 Nolu haber kağıdı muhatabın kapısına yapıştırılmak suretiyle komşusu No: 3..."ya haber verildi. Komşu imzadan imtina etti" şerhi ile Cihangir Mahallesi 1. Azası Metin Güler"e bırakılarak tebligatın yapıldığı anlaşılmaktadır.
Bu hali ile tebligat 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1 maddesine göre yapılmış olup, tebliğ evrakında haber verilen komşunun kim olduğu belirtilmemiş, yalnızca kapı numarasının yazılması ile yetinilmiştir. Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 22/12/2004 tarihli, E:12-765, K:730 sayılı kararında belirtildiği üzere böyle bir durumda tebliğ memurunun gerçekten muhatabın adresine gittiği ve fakat bulamadığı belgelenmemiş, yapılan işlem tebliğ memurunun soyut beyanından ibaret kalmıştır.
Bu durumda davalı adına 19/09/2012 tarihinde yapılan tebligat geçerli olmayıp, davalı tarafından verilen 19/03/2015 tarihli temyiz dilekçesinin öğrenme üzerine süresinde verildiğinin kabulü ile ek kararın kaldırılıp işin esasının incelenmesi görüşünde olduğumdan, sayın çoğunluğun ek kararın onanmasına ilişkin kararına katılmıyorum. 24/11/2016