MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle;davacının 15.09.2005 - 09.08.2011 tarihleri arasında haftanın 6 günü sabah 08:00 akşam 22:00 saatleri arasında aylık 1.350,00 USD ücret + yemek + barınma yardımı ile dini bayramlarda 1 gün dışında geri kalan genel tatil günlerinde çalıştığını, iki hafta da bir Pazar izni kullandığını, iş akdinin davalı tarafından haksız nedenle feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle;davacının davalıya ait iş yerinde 15.09.2005-09.07.2010 ve 28.12.2010-09.08.2011 tarihleri arasında en son 894,00 USD ücret ile çalıştığını, iş akdinin davacı tarafından kendi rızası ile feshedildiğini, davacıya ödenen aylık ücretlerinin içerisinde fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti ve hafta tatili ücretlerinin de bulunduğunu, bu durumun kayıtlarında belli olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller,tanık beyanları,bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamının değerlendirilmesinde;taraflar arasındaki hizmet sözleşmelerine göre davacının 15.09.2005 - 09.07.2010 ve 28.12.2010 - 09.08.2011 tarihleri arasında davalıya ait iş yerinde dosyaya sunulan hizmet belgesi göz önünde bulundurularak aylık en son net 1.350,00 USD ücret ile çalıştığı,davacı tanığı Süleyman Tabanca davacı ile 2008 - 2013 yılları arasında davalı iş yerinde birlikte çalıştıklarını, davacının davalı tarafından işten çıkartıldığını, gece 22:00 - 23:00 ve 24:00 saatlerine kadar çalıştığını, yine hafta sonları ve resmi tatillerde de çalıştığını belirttiği, her ne kadar davalı taraf iş akdinin istifa ile sona erdiğini beyan etmiş ise de, bu beyanın işten ayrılış bildirgesindeki "diğer nedenler" olarak gösterilen 22 kodu ile çeliştiği, davacının her iki dönem iş sözleşmesinin kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamayacak şekilde sona erdiğinin davalı tarafından ispat edilemediği, haftalık yasal 45 saat olan çalışma süresini 18 saat aşacak şekilde ayda 2 hafta 6 gün, 2 hafta 7 gün, dini bayramların 1 günü dışındaki genel tatil günleri de dahil olmak üzere çalıştığı, ıslahtan sonra zamanaşımı def"i göz önünde bulundurularak alınan 30.10.2014 tarihli bilirkişi ek raporuna göre davacının alması gereken kıdem tazminatı miktarının 14.722,35 TL, ihbar tazminatı miktarının 6.338,13 TL, fazla mesai ücreti alacağı miktarının 24.499,82 TL, hafta tatili ücreti alacağı miktarının 6.062,46 TL, genel tatil ücreti alacağı miktarının 1.440,56 TL olduğunun tespit edildiği, hesaplanan fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücreti alacağından Yargıtay ilgili dairesinin takdir hakkı gereği %30 hakkaniyet indirimi yapıldıktan sonra, açılan kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı davalarının kabulüne, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacağı davalarının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında fazla mesai alacağının hesabı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta ücret bodroları ve banka hesap hareketleri dosya içerisinde olup,fazla mesai tahakkukları ile banka hesap hareketleri karşılaştırılarak fazla mesai alacağı tahakkuku bulunan aylar için banka kanalıyla ödeme yapılmış ise; ödeme yapılan ayların fazla mesai ücreti alacağı hesabından dışlanması gerekirken mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda buna dikkat edilmemiş olması hatalı olmuştur.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.