Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/29870 Esas 2018/4474 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın 20/02/2013 tarihli karar duruşmasında alınan savunmasında suça konu cep telefonunu ..."a 22/08/2012 tarihinde kendisinin sattığını kabul ettiği, buna göre cep telefonunun 22/08/2012 tarihinde saat: 05.30 ile 07.45 arasında katılanın ikametinden çalındığı, aynı gün ..."a saat: 11.30 sularında satıldığının sabit olması karşısında, sanığın cep telefonunu olaydan bir ay önce ..... ... isimli şahıstan aldığı yönündeki zaman kurgusu yönünden dosyadaki bilgi ve belgelerle örtüşmeyecek biçimde, sanığın suçtan ve cezadan kurtulmaya yönük olduğu anlaşılan savunmasına itibar edilemeyeceği değerlendirildiğinden, sanığın beyan ettiği ... .... isimli şahsın araştırılmaması nedeniyle eksik incelemeden bozma isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
I-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın ayakkabılıkta terliğin içerisinde bulunan yedek anahtarı alarak eve girdiğine dair katılanın tahminine dayalı beyanı dışında bir delil bulunmadığı, olay anında evin balkon
penceresinin de açık olduğunun belirlenmesi karşısında, sanığın haksız ele geçirdiği anahtar ile eve girdiği yönündeki delillerin nelerden ibaret olduğunun karar yerinde tartışılmadan sanık hakkında TCK’nın 142/2-(d) maddesinden hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2)T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 02/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.