Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/9278 Esas 2018/5735 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- TCK"nın 265. maddesinde "görevi yaptırmamak için direnme" başlığıyla "seçenekli hareketli" ve "amaçlı bir fiil" olarak düzenlenen ve görevin yapılmasını önleme maksadıyla kamu görevlisine karşı gelinmesi eylemleri cezalandırılan suç tipinde; hareketin "cebir veya tehdit" şeklindeki icrai davranışlarla işlenebileceğinin öngörüldüğünden, belirtilen tipik hareketleri içermeyen pasif direnme fiilleri bu suçu oluşturmayacaktır.
Bu açıklama doğrultusunda, sanık ... ile diğer sanık ...’nun birlikte araçla seyir halinde iken trafik polisleri tarafından durduruldukları, aracın egzozunun patlak olması sebebiyle otoparka çekilmesi gerektiğinin sanıklara bildirilmesi üzerine sanıkların polis memurlarına itiraz edip, bağırıp çağırdıkları ve araca tekme attıkları şeklinde kabul edilen olayda, sanığın, görevli memurlara karşı ne şekilde cebir veya tehdit uyguladığı, tartışılıp açıklanmadan yetersiz gerekçeyle mahkûmiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a- “Sanığın üzerine atılı suçu inkar etmesi ve işlemiş olduğu suç dolayısı ile pişmanlık duymadığı göz önüne alınarak” denilerek TCK’nın 62.maddesinin uygulanmamasına karar verildikten sonra bu gerekçeyle çelişecek şekilde ve daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkûm edilmemiş olan sanık hakkında, TCK"nın 51/1-b maddesindeki "suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaat oluşup oluşmadığı" hususu değerlendirilmeden, “sanığın geçmişteki sabıkasının hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı olduğu göz önüne alınarak” şeklindeki gerekçeyle hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi,
b- Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.