Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/719 Esas 2016/2193 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :. Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs


TÜRK MİLLETİ ADINA

1) Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın mağdureyi bıçakla sırt sağ midskapular bölgenin 11. kosta ile kesiştiği hizadan, sağ lomber bölgeden , göbeğin sağ üst kısmından, bel omuru solundan, sol göğüs bölgesinden plevral efüzyona, mide ön duvarında perforasyana ve hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaraladığı anlaşılan olayda, teşebbüs hükümlerini düzenleyen ve 9 ile 15 yıl arasında hapis cezası öngören TCK"nun 35. maddesinin uygulanması sırasında, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak makul bir ceza tayini yerine sadece hiç isabet olmayan hallerde uygulanabilecek biçimde 9 yıl ceza verilmesi, sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulması nedeniyle sonuca etkili görülmemiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . mağdure .öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma ilamına uyularak verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53.
maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin sanık hakkında bu madde ile yaptığı uygulamalar ile Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince mali durumunun iyi olmadığı dosyaya yansıyan sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin tahsiline hükmedilmesi yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine", yine hüküm fıkrasının 4 no"lu bendindeki "239,75.TL" ibaresinin "90,75.TL" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 26/04/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.