Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 18.03.2017 gün ve 2016/6709 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 29.03.2017 gün ve KYB. 2017/1965843821 sayılı ihbarnamesi ile;
213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet suçundan sanık ...’in, aynı Kanun"un 359/a-2, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62, 50/1-a ve 52. maddeleri uyarınca iki kez 6.000 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/09/2013 tarihli ve 2012/730 esas, 2013/393 sayılı kararının
"1-Sanığın yetkilisi bulunduğu şirkete ilişkin 2010 ve 2011 yıllarına ait defter ve belgeleri ibraz etmemek şeklindeki eyleminin tek bir suç oluşturacağı gözetilmeden, sanığın her bir takvim yılı için (2010 ve 2011) ayrı ayrı cezalandırılmasına karar verilmesinde,
2- 2010 ve 2011 takvim yıllarına ait defter ve belgeleri isteme yazısının sanığın aynı konutta oturan eşine 14/03/2012 tarihinde tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında, hükmolunan temel cezanın suç tarihi itibariyle 5904 sayılı Kanun ile değişik 213 sayılı Kanun’un 359/a-2. maddesince 18 ay olduğu gözetilmeyerek sanık hakkında temel cezanın 1 yıl olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesinde, isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; 2010 ve 2011 takvim yıllarına ait defter ve belgelerin 14.03.2012 tarihinde tebliğ edilen tek bir yazı ile istenmesine rağmen sanığın defter ve belgeleri teslim etmemesi şeklinde gerçekleşen eyleminin, tek suç oluşturacağı ve yine suç tarihi itibariyle 213 sayılı Yasanın 359/a-2 maddesinde öngörülen temel cezanın alt sınırının 18 ay olduğu dikkate alınarak sanığın neticeten 15 ay hapis cezası ile cezalandırılması gerektiği gözetilmeden her takvim yılı için ayrı ayrı 6000 TL adli para cezası ile mahkumiyet kararı verilmesi isabetli değil ise de sonuç olarak, uygulamanın daha lehe olduğu anlaşıldığından; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarname içeriği yerinde görülmekle, Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26.09.2013 günlü 2012/730 E, 2013/393 K sayılı kararının CMK"nun 309. maddesi uyarınca aleyhe sonuç doğurmamak kaydıyla BOZULMASINA, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 26.09.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.