Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1,89/2-b,e, 62, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince, 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, katılan vekilinin hükümden sonra 02/03/2015 havale tarihli dilekçe ile sanık tarafından maddi ve manevi zararlarının giderilmesi nedeniyle sanık hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtiklerini beyan ettikleri, sanık müdafinin de 04/03/2015 tarihli dilekçesinde katılanın şikayetten vazgeçtiklerini ve sanık hakkında düşme kararı verilmesini talep ettiği anlaşılmakla; davanın düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirdiğinden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki davanın, katılan vekilinin şikayetten vazgeçmesi nedeniyle TCK"nın 73/4 ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 12/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.