MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haksız ve ihbarsız olarak işveren tarafından feshedildiğini, kıdem tazminatına mahsuben ödeme yapıldığı iddiasıyla kıdem ve ihbar tazminatları, yıllık ücretli izin, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile ücret alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının yıllık izinlerinin tamamını kullandığını, mesailerinin karşılığını aldığını, genel tatillere denk gelen çalışma ücretlerinin ödendiği ve ibralaştıklarını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdinin davalı işverenlikçe kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı ödenmek suretiyle sonlandırıldığından istifa ettiğine dair dosyaya sunulan dilekçe ve belgelere itibar edilemeyeceğinden bakiye kıdem ve ihbar tazminatlarına hükmedildiği, çalışma çizelgeleri ve bordrolara göre davacının resmi tatil ve genel tatil günlerinde çalıştığı, aylık ücretinin asgari ücret olmaması karşısında davacının tüm çalışma dönemine ilişkin gerçekten alması gereken ücret alacağının bulunduğu gerekçesiyle ücret alacağının kabulüne, diğer alacak taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı avukatı tarafından temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 6100 sayılı HMK.’un 25/1 maddesi uyarınca “Kanunda öngörülen istisnalar dışında, hâkim, iki taraftan birinin söylemediği şeyi veya vakıaları kendiliğinden dikkate alamaz ve onları hatırlatabilecek davranışlarda dahi bulunamaz(Maddi vakıa ile bağlılık ilkesi)”.
Diğer taraftan aynı kanunun 31. Maddesine göre “Hâkim, uyuşmazlığın aydınlatılmasının zorunlu kıldığı durumlarda, maddî veya hukukî açıdan belirsiz yahut çelişkili gördüğü hususlar hakkında, taraflara açıklama yaptırabilir; soru sorabilir; delil gösterilmesini isteyebilir.
Davacı dava dilekçesinde “……bankaya yatan kısım 824,00 TL elden verilen 250,00 TL olmak üzere net 1.074 TL dir….” şeklinde ücret alacağı talebinde bulunmuştur. Dava dilekçesinde açıkça işe girdikten sonra bankaya yatırılan miktar dışında kararlaştırılan ücretin eksik ödendiğini ileri sürmemiş, elden ödeme olgusunu doğrulamıştır. Bu olgu nedeni ile Mahkemece davacının tüm çalışma süresi için fark ücret alacağına karar verilmesi yukarıda belirtilen maddi vakıayla bağlılık ilkesine aykırıdır. Bu nedenle 6100 Sayılı HMK’nun 31. Maddesi gereğince hakimin aydınlatma görevi kapsamında belirsiz ve çelişki görünen bu husus nedeniyle davacıya hangi aylar eksik ödenen ücretler olduğu açıklattırılmalı ve sonucuna göre ücret alacağına karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.