Esas No: 2021/5531
Karar No: 2022/1213
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/5531 Esas 2022/1213 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, nitelikli hırsızlık suçundan mahkum edildi. Ancak, mahkeme kararı temyiz edildi ve Yargıtay Ceza Dairesi tarafından incelendi. Yargıtay, öncelikle Anayasa Mahkemesi kararına atıfta bulundu ve daha sonra 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h ve 142/2-d maddeleri ile 168/1-4. maddeleri hakkında açıklamalarda bulundu.
Yargıtay'ın kararına göre, sanığın suçu, mağdurun evinden para ve diğer eşyaları çalması ile birlikte mağdura ait cüzdanın da bulunduğu aracı çalması olarak nitelendirildi. Bu eylem, TCK'nın 142/2-h ve 142/2-d maddelerinde yazılı nitelikli halleri oluşturduğu için alt sınırda ceza verildi.
Mahkeme ayrıca sanığın mağdurların zararını kovuşturma aşamasında gidermesi nedeniyle TCK'nın 168/2. maddesinin uygulanmasına karar verdi, ancak dosya kapsamına göre sanığın bir kısım iade yapması nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma olanağı olup olmadığı tartışılmadı.
Sonuç olarak, Yargıtay, mahkeme kararını kısmen bozdu ve sanık hakkında TCK'nın 168/1-4. maddelerinde tanımlanan etkin pişmanlık hükümlerinin uyg
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ve 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında hırsızlık suçu bakımından, temel ceza belirlenirken TCK'nın 61. maddesi gereğince suç konusunun değeri dikkate alınarak ve ayrıca sanığın mağdur ...’in ikametinden mağdura ait para ve başka bir takım eşyalarla birlikte çaldığı anahtar ile, ikametin önünde park halinde içerisinde mağdur ...’a ait cüzdanın da bulunduğu aracı da çalmasından ibaret eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h ve 142/2-d maddesinde yazılı nitelikli hallere aynı anda vücut verdiği gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılmaması,
2-Mahkemece sanığın mağdurların bildirdikleri zararlarını kovuşturma aşamasında gidermesi nedeniyle TCK'nın 168/2. maddesinin uygulanmasına karar verilmişse de, dosya kapsamına göre sanığın suça konu aracın yerini söylemek suretiyle hasarlı şekilde mağdur ...’e teslimini sağladığının anlaşılması karşısında; iadenin kısmi olduğu göz ardı edilerek mağdurdan soruşturma aşamasında gerçekleşen kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızası olup olmadığı sorularak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1-4. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 09.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
