Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/25780 Esas 2020/268 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/25780
Karar No: 2020/268
Karar Tarihi: 14.01.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/25780 Esas 2020/268 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava işçinin davalı işyerinde çalıştığı ve bir kısım alacaklarının ödenmediği iddiasıyla açılmış. Mahkeme delilleri ve bilirkişi raporu doğrultusunda davacının alacaklarının kabulüne karar vermiş ancak davalı vekili kararı temyiz etmiş. Yargıtay, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerine hak kazanılıp kazanılmadığı hususunda uyuşmazlık olduğunu belirterek, işçinin fazla çalışma iddiasını ispat etmesi gerektiğini ve imzalı bordroda yer alan fazla çalışmanın ödendiğinin varsayılacağını söylemiş. İşyeri kayıtları, giriş çıkış belgeleri ve yazışmaların delil nitelikli olduğunu vurgulamış ancak tanıkların anlatımlarına yalnızca çalışma düzenini bilebilecek kişilerin değer verilebileceğini ve davacı tanıklarının tüm ayrıntıları açıklığa kavuşturulmadığı için hükmün eksik inceleme ile verildiğini belirterek kararı bozmuştur. Kanun maddeleri: İş Kanunu madde 46, HMK madde 316.
22. Hukuk Dairesi         2016/25780 E.  ,  2020/268 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ: ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde çalıştığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek ücret, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davacı işçinin fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücretlerine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
    İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.Somut uyuşmazlıkta, mahkemece davacı tanıklarının anlatımına itibar edilerek hesaplanan fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının bekçi olduğu, günde 3 saat, haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı sonucuna varılmış, ise de dinlenen davacı tanıklarının davacının çalışma düzenini bilebilecek kişiler olup olmadığı netleştirilmemiştir. Davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalışıp çalışmadığı açıklığa kavuşturulmalı, ayrıca davacının tüm çalışma dönemine ilişkin bilgi sahibi olup olmadıkları da netleştirildikten sonra davacının fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücretine hak kazanıp kazanmadığı belirlenmelidir. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.01.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.





















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.