MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ceza Adalet sistemimizde uzlaştırma kurumunu düzenleyen CMK.nın 253 ve 254.maddeleri 24.11.2016 tarih 6763 sayılı Kanunla ve son olarak 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunla önemli değişikliklere uğramıştır. 2 Aralık 2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile 253.maddenin başlığı “uzlaştırma” olarak değiştirilmiş; uzlaştırma kapsamındaki suçlara bazı suçlar ilave edilmiş; mağdurun veya suçtan zarar görenin gerçek veya özel hukuk tüzel kişisi olması şartıyla, suça sürüklenen çocuklar yönünden ayrıca, üst sınırı üç yılı geçmeyen hapis veya adli para cezasını gerektiren suçlar da uzlaştırma kapsamına dahil edilmiştir. Öte yandan etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlarda uzlaştırma yoluna gidilemeyeceğine ilişkin sınırlama kaldırılmıştır. Aynı Kanunla kovuşturma evresinde uzlaştırma usulüne ilişkin olarak da CMK.nın 254/1. maddesinde değişiklik yapılarak kovuşturma evresinde uzlaştırma işlemlerinin gerçekleştirilmesinin davayı görmekte olan mahkeme tarafından yerine getirilmeyerek; kovuşturma dosyasının uzlaştırma işlemlerinin 253.maddede belirtilen esas ve usule göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilmesi usulü benimsenmiştir. 7188 sayılı Kanunun 26. maddesiyle de CMK.nın 253/3. maddesine “birlikte” ibaresinden sonra gelmek üzere “aynı mağdura karşı” ibaresi eklenmiştir. Böylelikle uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen başka suçla birlikte “yalnızca aynı mağdura karşı işlenmiş olması durumu” uzlaştırma hükümlerinin uygulanmasına engel olarak kabul edilerek, uzlaştırma kurumunun uygulama alanı genişletilmiştir.
Hükmün açıklanılmasının geri bırakılması kararı kapsamında denetim süresi içinde sanığın kasten bir suç işlediği ve bu sebeple CMK.nın 231/11. maddesine göre hükmün açıklanması gerektiğine dair ihbara gerekçe olarak gösterilen TCK.nın 106/1-2 ve 125. maddesine ilişkin suçların suçun, belirtilen yeni düzenlemelere göre uzlaştırma kapsamına alınması sebebiyle TCK.nın 2.ve 7. maddeleri gözetilerek bu suç yönünden uzlaştırma hükümlerinin uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.