Esas No: 2021/5989
Karar No: 2022/1325
Karar Tarihi: 09.02.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/5989 Esas 2022/1325 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve kasten yaralama suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, sanık hakkında tekerrüre esas alınan kasten yaralama suçu, uzlaşma kapsamına alındığından dolayı tekerrüre esas alınamayacağına dair bir uygulama yapılmamıştır. Bu sebepten dolayı, mahkeme kararı bozulmuştur ve hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 58. maddesi uygulanması kaldırılarak diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümler onanmıştır.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 86/2. maddesi, 6763 sayılı Yasanın 34. maddesi, 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, CMUK’un 322. maddesi, 5237 sayılı Yasa'nın 58. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Eşme (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/45 Esas ve 2013/200 Karar sayılı ilâmına konu TCK'nın 86/2. maddesi kapsamındaki kasten yaralama suçunun, 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Yasanın 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinde yapılan değişiklik ile uzlaşma kapsamına alınması sebebiyle sanık hakkında yapılan uyarlama yargılaması sonucunda mahkemenin 18/09/2020 tarihli ek kararı ile uzlaşma işlemi yapılarak uzlaşma sağlanması üzerine kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi nedeniyle, tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usûl ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.