213 sayılı Kanuna muhalefet suçundan sanık ...’ın anılan Kanunun 359/1-b, 359/b, TCK’nun 43/1, 62/1. maddeleri gereğince 3 yıl 1 ay 15 gün hapis ve iki kez 18 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, TCK’nun 58/1,6,7. maddeleri gereğince sanığın hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına dair Asliye Ceza Mahkemesinin 18.12.2014 tarihli 2012/1249 Esas, 2014/402 sayılı kararı ile ilgili olarak,
Dosya kapsamına göre, sanığın adli sicil kaydında yer alan Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/145 Esas, 2009/862 sayılı kararının kesinleşme tarihinin suç tarihinden sonraki bir tarih olan 10.09.2009 tarihi olması karşısında, 5237 sayılı TCK’nun 58/5. maddesine göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesinde ve sanık hakkında mükerrir olduğu gerekçesi ile TCK’nun ertelemeye ilişkin 51. maddesi hükmünün uygulanmasına yer olmadığına dair karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 03.07.2015 tarih ve 94660652-105-34-4695-2015-14082/44958 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.07.2015 tarih ve 2015/254726 sayılı kanun yararına bozma talebi ile ilgili olarak yapılan incelemede;
Yargıtay Kanunu"nun 6545 sayılı Kanun"un 31. maddesiyle değişik 14. ve aynı Kanunla eklenen geçici 13. maddeleri ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı kararı uyarınca; kanun yararına bozma inceleme görevi, Yargıtay Yüksek 11. Ceza Dairesininin görevine girdiğinden, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli Daireye GÖNDERİLMESİNE, 26/04/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.