Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/4259 Esas 2019/2260 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında TCK’nın 155/2, 43, 62/1, 52, 51 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet,

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ..."ın suç tarihinde Kuyucak ilçesi, Horsunlu Beldesi"ndeki Karlık Su Fabrikası"nda fabrika müdürü olarak görev yaptığı, fabrikadan yüklenen damacanaların faturasının sanık ... tarafından düzenlendiği, sanığın birden fazla kez çeşitli firmalara verilen damacanaları faturaya eksik yazdığı, yine sanığın ... isimli firmaya 100 adet boş damacana satışı yapıp 400TL para aldığı halde bunu faturalandırmadığı ve bu surette sanığın üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; sanık savunması, katılan beyanları, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamından sanığın eyleminin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Adli para cezasının belirlenmesi aşamasında uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK"nın 52/2. maddesinin ve taksitlendirilmesi sırasında ise 52/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, adli para cezasının uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasına “52/2. maddesi gereğince” ve taksitlendirmeye ilişkin hüküm fıkrasına ise “52/4. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.