MAHKEMESİ : İZMİR 11. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/06/2013
NUMARASI : 2012/100-2013/338

Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, mirasbırakan (babaları) E.. A.."ın maliki olduğu 12 parsel sayılı taşınmazdaki 37 numaralı bağımsız bölüm ile 29 parsel sayılı taşınmazdaki 4 numaralı bağımsız bölümü ikinci eşi olan davalıya satış suretiyle temlik ettiğini, işlemin gerçek bir satış olmayıp taşınmazların davalıya bağışlandığını, ilk eşten olma çocuklardan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olarak temlik yapıldığını ileri sürerek,miras payları oranında tapu iptali ve tescil, olmadığı takdirde tenkis isteğinde bulunmuşlardır.
Davalı, iddiaların doğru olmadığını, muris ile 1982 yılında evlendiğini, evlenmeden önce 11 yıl boyunca çalıştığını, evlendikten sonra da sürekli olarak çalıştığını ve birikimlerinin bulunduğunu, murisin zaman içerisinde borçlanması ve paraya ihtiyacı olması nedeniyle taşınmazları kendisine sattığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, muvazaa iddiası sabit görülerek ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacılar ve davalı vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 24.03.2015 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden vekili Avukat Z..K..ile diğer temyiz edenler vekili Avukat D.. K.. geldiler duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı miras payı oranında tapu iptali ve tescil, olmadığı takdirde tenkis isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan deliller ile, dava konusu 4 ve 37 numaralı bağımsız bölümlerin mirasbırakan E.. A.. tarafından davalıya yapılan temliklerinin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu saptanmak ve bu olgu benimsenmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Davalı tarafın temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Davacı tarafın temyiz itirazına gelince;
Bilindiği üzere, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297/2. maddesi uyarınca, hüküm sonucu kısmında; istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, birer birer, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerektiği gibi, hakimin doğru sicil oluşturma görevi nedeniyle de her bir taşınmaz bakımından infazda tereddüt yaratmayacak biçimde hüküm oluşturulması gereklidir.
Bu nedenle; mahkemece kurulan hükümde 37 numaralı bağımsız bölüm yerine 12 yazılmış olması doğru değilse de; anılan husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan ""...12 numaralı bağımsız bölüm..."" ibaresinin hükümden çıkartılarak, yerine "...37 numaralı bağımsız bölüm..."" ibaresinin yazılmasına, davacı tarafın bu yöne ilişkin temyiz itirazının kabulü ile 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi hükmün bu şekliyde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alının peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 31.12.2014 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesinin 14. maddesi gereğince temyiz eden taraflardan gelen davacılar vekili için 1.100.00.-TL. duruşma vekâlet ücretinin diğer temyiz edenden alınmasına, 24.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.