Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/4846 Esas 2017/7065 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 22/12/2015 tarih ve 2015/210-2015/311 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin denizcilik sektöründe faaliyet gösterdiğini, TPE nezdinde tescilli “Martı M” ibareli markaları bulunduğunu, davalının “Martı” ibaresini ticari matbu evrak ve tanıtım malzemelerinde, ticari unvanında ve ""www.martitrans.com.tr"" adlı internet sitesinde kullanarak müvekkilinin tescilli markalarına tecavüz ettiğini, davalının eylemlerinin aynı zamanda haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek davalının markaya tecavüz ve haksız rekabetin tespitini, önlenmesini, ""www.martitrans.com.tr"" adresinin erişime kapatılmasını, “MARTI” ibaresinin davalının ticaret unvanından silinmesini, 10.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin 1997 yılından itibaren “Martı” ibaresini ticaret unvanı olarak kullandığını, davacının deniz taşımacılığı ve gemi sektöründe müvekkilinin ise kara taşımacılığı sektöründe faaliyette bulunduğunu ve bu durumun karıştırılmaya sebebiyet vermeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; davalının “martı” ibaresini taşıyan ticaret unvanını 1998 yılında tescil ettirdiği, tespit tarihi ve dava tarihi gözetildiğinde davacının sessiz kalma yoluyla hak kaybına uğradığı, ayrıca davacının diğer taleplerinin bozma kapsamı dışında kalarak kesinleştiği gerekçesiyle ticaret unvanının terkini talebinin reddine, diğer talepler yönünden verilen karar kesinleştiği için yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 11/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.