MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık (değişen suç vasfına göre güveni kötüye kullanma), mala zarar verme
HÜKÜM : Güveni kötüye kullanma suçundan; TCK’nın 155/1, 52/1-2-3 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet Mala zarar verme suçundan; TCK’nın 151/1, 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma ve mala zarar verme suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, konaklamak için kaldığı katılana ait otel odasında bulunan uydu alıcısı, oda anahtarı ve terlikleri yanına alarak gizlice oteli terkettiği ve söz konusu odayı gayta bırakarak kirlettiği, bu suretle nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14/04/2011 tarihinden itibaren doğrudan hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezalarını içeren mahkumiyet hükümleri, 5320 sayılı kanunun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan, sanığın temyiz isteğinin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık hakkında değişen suç vasfına göre güveni kötüye kullanma suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık savunması, katılan ve tanık beyanları ile tüm dosya kapsamından; sanığın otel odasında bulunan katılana ait suça konu eşyaları, katılanın rızası olmadan kendisine yarar sağlamak amacıyla bulunduğu yerden alıp oteli terketmesi şeklinde sübut bulan eyleminin, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen nitelikli hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında hataya düşülerek sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,


Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 14.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.