Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2012/32997 Esas 2012/39990 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlu tarafından genel haciz yolu ile yapılan takipte, borç miktarından fazla olacak şekilde haciz yapıldığını fazla hacizlerin kaldırılmasını talep etmiş mahkemece şikayetin reddine hükmedilmiştir.
Borçlunun temyiz istemi mahkemece 16.10.2012 tarihli ek kararla süreden reddedilmiştir.
İİK. nun 19. maddesi "gün olarak tayin olunan müddetlerde ilk gün hesaba katılmaz. Bir müddetin sonuncu günü resmi bir tatil gününe rastlarsa, müddet tatili takip eden günde biter. Müddet, son günün tatil saatinde bitmiş sayılır." hükmünü içermektedir.
Somut olayda, 10 günlük temyiz süresinin son günü olan 26.10.2012 tarihi 2429 sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanun uyarınca resmi tatil olduğundan ve temyiz süresinin son günü tatile rastladığı için tatili takip eden ilk iş günü olan 30.10.2012 tarihinde yapılmış olan temyiz süresindedir. Bu nedenle; mahkemenin 30.11.2012 tarih ve 2012/86-158 K. sayılı temyiz isteminin reddine dair kararının oybirliğiyle kaldırılmasına karar verildikten sonra işin esasına ilişkin temyiz incelemesine geçildi:
İcra Mahkemesi"nin kararlarından hangilerinin temyiz olunabileceği özel hükümlerle ve genel olarak da İİK"nun 363. maddesinde birer birer açıklanıp gösterilmiştir. Bunların dışında kalan İcra Mahkemesi kararları kesindir. Yargıtay"ca incelenmesi istenen karar bu maddelerle tesbit edilen kararlar arasına girmeyip kesin nitelikte bulunduğundan temyiz dilekçesinin (REDDİNE), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 26.12.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.