MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/03/2016 tarih ve 2016/26-2016/134 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; Federal Almanya Cumhuriyeti LG Neukölln Eyalet Mahkemesinin 10 C 206/10 karar sayılı kararının ve bu OLG Berlin Mahkemesi"nin 83 S 50/12 karar sayılı kararının Türkiye"de kesin hüküm kuvvetine haiz olması amacıyla MÖHUK’ün 58. maddesinde aranan tüm şartları taşıdığını ileri sürerek bu kararların tanınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafından MÖHUK’ün 53. maddesinde belirtilen belgelerin sunulduğu, yine aynı Kanun’un 54. maddesinde belirtilen şartların bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile Federal Almanya Cumhuriyeti LG Neukölln Eyalet Mahkemesinin 10 C 206/10 sayılı ve OLG Berlin Mahkemesinin 83 S 50/12 sayılı kararlarının tanınmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, yabancı mahkeme kararının tanınması istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, 5718 sayılı MÖHUK’un 58. maddesi gereğince yabancı mahkeme ilamının kesin delil veya kesin hüküm olarak kabul edilebilmesi yabancı ilamın tenfiz şartlarını taşıdığının mahkemece tespitine bağlıdır. Anılan Kanun’un “Dilekçeye Eklenecek Belgeler” başlığını taşıyan 53. maddesinde tenfiz dilekçesine “yabancı mahkeme ilâmının o ülke makamlarınca usulen onanmış aslı veya ilâmı veren yargı organı tarafından onanmış örneği ve onanmış tercümesi ile ilâmın kesinleştiğini gösteren ve o ülke makamlarınca usulen onanmış yazı veya belge ile onanmış tercümesi”nin ekleneceği düzenlenmiştir. Bu yasal düzenleme karşısında, yabancı mahkeme ilamının tanınmasına karar verilebilmesi için öncelikle yabancı mahkeme kararının kesinleşme şerhli aslı veya onanmış örneği ve onanmış tercümesinin dava dilekçesi ile mahkemeye ibrazı gerekmekte olup, bu husus dava şartı olması nedeniyle, mahkemece resen gözönünde bulundurulması gerekmektedir.
Somut olayda, işbu dava, ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2014/190 esas sayılı dosyasında karşı dava olarak açılmış ve mahkemece tefrik edilip görevsizlik kararı verilerek ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin işbu esasına kaydedilmiştir. Davacı vekili tarafından 19.11.2014 tarihli dilekçe ile yabancı mahkeme kararlarının aslının ve onanmış tercümelerinin ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2014/190 esas sayılı dosyasına sunulduğu beyan edilmiş, ancak ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 26.10.2017 tarihli yazısı ile kararların asılları ve onanmış tercümelerinin dosyada bulunmadığı bildirilmiştir. Bu durumda, mahkemece, HMK 115/2. maddesi uyarınca, dava şartı olan kesinleşme şerhli yabancı mahkeme kararlarının aslını ve onanmış tercümelerini sunmak üzere davacı vekiline kesin süre verilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 11/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.