Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/360 Esas 2018/9654 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/360
Karar No: 2018/9654
Karar Tarihi: 25.06.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/360 Esas 2018/9654 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçu nedeniyle mahkum olan sanığın, daha önceden uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyetinin mükerrirliğe esas alınıp alınmayacağı konusunda TCK'nın 191/1. maddesi ile TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun'un eklenen geçici 7/2. maddesi gereği yapılan düzenlemelerin lehe olduğunu belirtmiştir. Bu nedenle, kanun maddelerinin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Ayrıca, sanığın mahkemede müştekinin zararını kısmen ödeme yaptığı belirtilmiştir ve cezada indirim yapılması gerektiği kararına varılmıştır. TCK'nın 191/1, 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun'un geçici 7/2. maddesi hakkında detaylı açıklama yapılmamıştır.

13. Ceza Dairesi 2018/360 E. , 2018/9654 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın mükerrirliğe esas mahkumiyetinin, TCK"nın 191/1. maddesi gereğince kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olup, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında, “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlal nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” şeklinde düzenleme getirmesi ayrıca aynı Kanun"la 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "davanın düşmesi" ve “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle lehe olan bu düzenleme ve TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca sözü edilen hükümlülüğün tekerrüre esas alınıp alınmayacağının infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni görülmemiştir.
Sanığın, kovuşturma aşamasında müştekinin zararını kısmen giderdiği, bozma gereği mağdura kısmi iadeye rızasının bulunup bulunmadığı sorulmaksızın TCK"nın 168/1-4. maddesine göre cezada indirim yapılması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."ın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 25.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.