Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/4852 Esas 2019/2242 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : a)Sanık ... hakkında dolandırıcılık suçundan katılanlar ... ve ... ile şikayetçi ...’a karşı, ayrı ayrı beraat b)Sanık ... hakkında dolandırıcılık suçundan katılanlar ... ve ... ile şikayetçi ...’a karşı, ayrı ayrı; TCK’nın 157/1, 52/2, 63 ve 53.maddeleri uyarınca mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan sanık ...’ın beraatine ilişkin hüküm O yer Cumhuriyet savcısı tarafından; sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hüküm ise O yer Cumhuriyet savcısı ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların, farklı tarihlerde katılanlar Şükrü ve Ali ile şikayetçi Raşit’i telefonla arayıp kendilerini istihbaratta polis, Cumhuriyet savcısı ve komiser olarak tanıtmak suretiyle, bankalardaki hesapları kendi üstlerine alan çete ile uğraştıkları, ikamet edilen evin üzerine sahte belgelerle ipotekli kredi çekildiği, yürütülen gizli soruşturma kapsamında evde arama yapılacağı, bu kişileri yakalamak için operasyon yaptıkları, bu işi yapan şebekenin ortaya çıkarılabilmesi için bildirecekleri hesaba para yatırılması gerektiği ve para çekmeye gelecek şahsı yakalayacakları konusunda adı geçen katılanları ve şikayetçiyi aldatıp vermiş oldukları posta çeki hesaplarına para yatırmalarını sağlayarak haksız yarar sağladıkları, bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda;
Sanıkların kendilerini kamu görevlisi olarak tanıttıklarının iddia edilmesi karşısında, eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 158/1-L maddesinde öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,


Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet savcısının ve sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.