Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12421 Esas 2020/1657 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Büyükçekmece 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19.02.2013 tarihli ve 2012/1809 E., 2013/227 K. sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunumazlığının ihlali suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 08.03.2013 tarihinde kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde 17.04.2014 tarihinde hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını işlediği, yapılan yargılama sonucunda Salihli 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/240 E., 2015/115 K. sayılı ilamı ile mahkumiyetini karar verildiği, ancak UYAP üzerinden yapılan kontrolde kararın henüz kesinleşmediği, dolayısıyla hükmün açıklanması koşullarının oluşmadığı; ancak sanığın güncel adli sicil kaydının incelenmesinde; deneme süresi içinde 26.11.2013 tarihinde işlediği TCK’nın 142/1-b ve 151/1. maddelerine uyan suçlar nedeniyle Iğdır 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.07.2014 tarihli ve 2013/511 E, 2014/299 K sayılı ilamı nedeniyle hükmün açıklanması koşulları oluştuğundan, hükmün açıklanmasını gerektirmeyen karar nedeniyle hükmün açıklanmış olması sonuca etkili görülmeyerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar içeriğinde oluş ve dosya içeriğine uygun biçimde sanığın üzerine atılı suçun sübut bulduğunun belirtildiği; bu itibarla Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141, CMK"nın 34/1, 230. maddelerine uygun olan ve Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde sanığın üzerine atılı suçun sübut bulduğuna ilişkin gerekçenin bu kapsamdaki unsurları da içerecek şekilde belirtildiğinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki 1 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi; sanığın, yaş küçüklüğü sebebi ile yargılaması ayrı yapılan suça sürüklenen çocuk İdris Coşkun ile birlikte hırsızlık amacıyla dairenin bulunduğu apartmana girip daire kapısına zarar vererek içeriye girecekleri sırada yapılan ihbar üzerine olay yerine gelen kolluk tarafından yakalandıklarının anlaşılması karşısında, konut dokunulmazlığını bozma suçunun tamamlandığı gözetilmeden yazılı şekilde teşebbüs hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedenleri yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında, Büyükçekmece 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19.02.2013 tarihli ve 2012/1809 E., 2013/227 K. sayılı kararı ile hırsızlık suçundan TCK"nın 142/1-b, 35/2 ve 62/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezasına, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 116/1, 35/2 ve 62/1. maddeleri uyarınca 1 ay 7 gün hapis cezasına hükmedilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleşmesinden sonra sanığın deneme süresinde yeniden suç işlemesi nedeniyle açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanmasına karar verilmesi gerektiği halde mahkemeye açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması dışında bir imkân tanınmadığı gözetilmeden sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 03.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.