6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/28263 Esas 2020/9737 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/28263
Karar No: 2020/9737
Karar Tarihi: 13.02.2020

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/28263 Esas 2020/9737 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve sadece sanık tarafından temyiz edilen kararda, hapis cezasının TCK'nın 50/1-d maddesi uyarınca tedbire çevrildiği ancak, adli para cezasına çevrildiği ve TCK'nın 50/1-d maddesi uyarınca başka bir tedbire karar verilmesi gerektiğinin gözetilmediği belirtilmiştir. Suç tarihi itibariyle 5252 sayılı Yasanın 4, 5/2. maddelerine göre hapis cezası yanında tayin olunan temel adli para cezasının 450 TL'den fazla olamayacağı gözetilmeden, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa ile değişik 6136 sayılı Kanun'un 13/1. madde ve fıkrasına göre ceza tayin edilmesi kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle, kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri, 5252 sayılı Yasa'nın 4, 5/2. maddeleri, TCK'nın 50/1-d maddesi, CMUK'nın 326/son madde ve fıkrası, 5728 sayılı Yasa ve 6136 sayılı Kanun'un 13/1. maddesi ve fıkrasıdır.

8. Ceza Dairesi 2019/28263 E. , 2020/9737 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Bozmaya uyularak; yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve taktirine göre sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ceza Genel Kurulu"nun 03.04.2018 tarih ve 2017/853 esas, 2018/135 karar sayılı ilamı ve 09.02.2016 tarih ve 2014/71 esas, 2016/42 karar sayılı ilamı da gözetildiğinde; bozmadan önce verilen ve yalnızca sanık tarafından temyiz edilen Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.11.2007 tarihli kararı ile hükmedilen hapis cezasının TCK.nın 50/1-d maddesi uyarınca tedbire çevrildiği ve aleyhe temyiz olmadığı, CMUK.nın 326/son madde ve fıkrası uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluşması nedeniyle, son hükümde verilen hapis cezasının tedbire çevrilmesi gerektiği ancak, adli para cezasına çevrildiği, TCK.nun 50/1-d maddesi uyarınca başka bir tedbire karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre ise;
Suç tarihi itibariyle 5252 sayılı Yasanın 4, 5/2. maddelerine göre hapis cezası yanında tayin olunan temel adli para cezasının 450 TL"den fazla olamayacağı gözetilmeden, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa ile değişik 6136 sayılı Kanun"un 13/1. madde ve fıkrasına göre ceza tayin edilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.