Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/1661 Esas 2019/2233 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nin 157/1, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet (Ayrı ayrı)

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Sanık ..."ın temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sorgusunda bildirdiği adrese tebliğe çıkartıldığı, sanığın adresten taşındığı gerekçesiyle tebligatın iade edilmesi üzerine MERNİS adresine tebliğe çıkartıldığı ve Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre 23/07/2018 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanığın bu hükmü 1412 sayılı CMUK"nın 310/1 maddesinde belirlenen bir haftalık süre geçtikten sonra 10/12/2018 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B) Sanık ..."ın temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Düğün Salonu"nun işletmecisi olduğu, sanıkların katılanı arayarak Ankara"dan aradıklarını ve acil olarak düğün yapmaları gerektiğini ve bu nedenle düğün salonu kiralamak istediklerini söyledikleri, salonun tutulması konusunda anlaştıktan sonra sanıkların tekrar arayarak, salon ücretini katılanın hesabına gönderdiklerini ancak paranın hesaba geçmesi için KDV ödemeleri gerektiğini belirtip, katılanın 3 farklı seferde 210 TL, 160 TL ve 260 TL parayı sanıkların verdiği hesaba yatırmasını sağladıklarının iddia edildiği somut olayda, dosya kapsamında toplanan delillere göre taraflar arasında uzlaştırma yönünde verilen bozma sonucu uzlaştırma sağlanamadığı ve sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğuna ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, hükümde adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi hususunun Ceza Genel Kurulu"nun 23/01/2018 karar tarihli 2015/962 esas ve 2018/16 karar numaralı ilamında da belirtildiği üzere; ihtarın 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesindeki düzenlemeye aykırı olmaması ve 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinde 18/06/2014 tarihinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olması nedeniyle tebliğnamedeki düzeltilerek onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.

Aynı suç işleme kararını icrası kapsamında katılandan üç farklı seferde menfaat temin eden sanık hakkında TCK"nın 43. maddesi gereğince zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, katılanın iftira attığına, uzlaştırma işlemlerinin yapılmadığına ilişkin ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 14/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.