Silah Sağlama - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/3535 Esas 2019/7587 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3535
Karar No: 2019/7587
Karar Tarihi: 05.12.2019

Silah Sağlama - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/3535 Esas 2019/7587 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Şırnak 3. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda sanık, silah sağlama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık müdafilerinin istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Temyize gidilmesi üzerine yapılan incelemede suç tarihinin hatalı yazıldığı, müsadereye yönelik karar hakkında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir karar verilmediği ve adli emanette kayıtlı bir kısım emanet eşyaları ile tedbir şerhi konulan araç üzerindeki şerhin kaldırılması talebine yönelik karar verilmediği tespit edilmiştir. Ancak yargılama sürecindeki usuli işlemler kanuna uygun olarak yapılmış, deliller hukuka uygun olarak elde edilmiş ve vicdani kanı doğru şekilde oluşturulmuştur. Bu sebeple temyiz davası esastan reddedilmiştir. Kararda, TCK'nın 315/1, 3713 sayılı Kanunu 3. maddesi delaletiyle 5/1, TCK'nın 62/1, 53, 63, 54. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

16. Ceza Dairesi 2019/3535 E. , 2019/7587 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Şırnak 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.11.2018 tarih ve 2018/110 - 2018/657 sayılı kararı
Suç : Silah Sağlama
Hüküm : TCK"nın 315/1, 3713 sayılı Kanunun 3. maddesi delaletiyle 5/1, TCK"nın 62/1, 53, 63, 54. maddeleri
uyarınca mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
CMK 299/1. maddesinde değişiklik yapan 01.02.2018 gün 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi gereğince takdiren duruşmasız olarak yapılan incelemede;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
İlk Derece Mahkemesinin müsadereye yönelik ek kararı sanık müdafilerince istinaf edildiği halde, bu konuda Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmediği anlaşıldığından; ek karara yönelik temyiz taleplerinin incelenmesine yer olmadığı saptanarak yapılan incelemede;
Karar başlığında suç tarihinin “05.04.2017” yerine hatalı şekilde “10.04.2017” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş; adli emanette kayıtlı bir kısım emanet eşyaları ile tedbir şerhi konulan araç üzerindeki şerhin kaldırılması talebine yönelik herhangi bir karar verilmediği anlaşılmış ise de, mahallince emanet eşyaları hakkında zamanaşımı süresi içinde, araca konulan şerh açısından ise her zaman bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafilerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK"nın 302/1 maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Şırnak 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.