MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/02/2015 gün ve 2015/32-2015/112 sayılı kararı onayan Daire’nin 20/04/2016 gün ve 2015/9248-2016/4366 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalının 22.05.2002 tarihinde dava dışı ... Kuyumculuk ve Tic. Ltd. Şti. isimli şirketi kurduklarını, ana sözleşmeye göre şirket ortaklık paylarının 100 hisse üzerinden ..."in 55 pay, ..."ın 45 pay olduğunu, 10 yıllığına davacı ve davalının şirket müdürü olarak seçildiğini, müdürlerin şirketi münferiden temsil ve ilzama yetkili olduklarını, müvekkilinin ... ve ..."da çalışması nedeniyle davalıyı bu adresindeki şirketin başında yetkili olarak bıraktığını, davalının, müvekkilinin haberi olmaksızın kendi adına ev, araba, kooperatif hissesi aldığını, dükkan merkezini tek imza ile başka bir adrese taşıdığını, eski dükkan adresinin kapatılmasına dair karar aldığını, aynı adreste babası adına aynı isimle işletme açtığını, dava konusu şirkete ait altınların bir kısmını asılsız faturalarla satılmış gibi göstererek elden çıkarıldığını, müvekkili tarafından Cumhuriyet Başsavcılığına şikayette bulunulduğunu, davalı hakkında ceza davası açıldığını, davalının ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2004/282 Esas sayılı dosyası ile açtığı şirketin feshi ve 65.800 USD tutarlı teminat senetleri ile borçlu olmadığının tesbiti davasının reddedildiğini ve kesinleştiğini, dava konusu şirketin mal varlığının küçük hisseli davalı elinde olduğunu, davalının şirketin malvarlığı ile kendi yakınlarına işyeri açtığını ileri sürerek, davalının dava konusu şirketi temsil yetkisinin kaldırılmasını, şirketteki hissesini temsil edecek denetime yetkili kayyum atanmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının daha fazla altın almak amacı ile anlaşmaları yok sayarak davalı hakkında şikayette bulunduğunu, müvekkilinin açılan ceza davasında beraat ettiğini, sözleşmeler sonrasında davacının edimini yerine getirmediğini, bu konuda kendisine ihtarname çekildiğini, ihtara rağmen davalının edimini yerine getirmemesi nedeniyle davalı tarafından davacı hakkında şirketin feshi ve ödenen altın bedellerinin iadesi talepli dava açıldığını, altın bedellerinin iadesine yönelik talebin kabulüne ilişki kararın Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiğini, şirketin kayden var olduğunu ancak fiilen olmadığını, faal olmayan bir şirkete kayyum tayin edilmesinde menfaat bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile ... Kuyumculuk ve Ticaret Ltd. Şti"nin ortağı olan davalı ..."ın temsil yetkisinin kaldırılmasına, davalının şirketteki hissesini temsil etmek üzere ..."nın yönetim yetkili kayyum olarak atanmasına dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve 6762 sayılı Kanunun 543. maddesi delaletiyle uygulanması gereken aynı kanunun 161. maddesi hükmü ile dava tarihinde yürürlüğe girmiş bulunan 6102 sayılı TTK"nın 630/2. maddesi hükmü uyarınca, limited şirket müdürlerinin idare hak ve görevlerinin muhik (haklı) nedenlerle mahkemece tahdit ve nez edilmesini şirket ortaklarından her birinin istemesinin olanaklı olmasına göre, davalı vekilinin HUMK"nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme isteminin reddine, aşağıda yazılı bakiye 4,60 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 275,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 07/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.