Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4293 Esas 2018/1285 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 419.37 TL maddi, 600.00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile olmadığı dikkate alındığında, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince, REDDİNE,
2-Davacı vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Davacı vekilinin, 19/12/2014 tarihinde yüze karşı verilen hükmü, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesindeki bir haftalık yasal temyiz süresinden sonra 30/12/2014 tarihinde temyiz ettiği, ayrıca davalı tarafın temyiz dilekçesinin kendisine tebliğinden itibaren süresi içinde verdiği 03/08/2017 havale tarihli cevap ve temyiz dilekçesinde hükme ilişkin itirazlarını bildirerek, hukuk usulü muhakemeleri kanunu hükümlerine uygun olarak katılma yoluyla temyiz isteminde bulunmuş ise de davalı tarafın, kendisi için miktar yönünden kesin olan hükmün temyiz istemine bağlı olarak davacı vekilinin katılma yoluyla hükmü temyiz etmesinin mümkün olmadığı anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince, REDDİNE, 12/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.