18. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/10717 Karar No: 2015/12947 Karar Tarihi: 16.09.2015
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/10717 Esas 2015/12947 Karar Sayılı İlamı
18. Hukuk Dairesi 2015/10717 E. , 2015/12947 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, ... taşınmazın kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Mahkemece verilen kararın Dairece davalı lehine bozulması üzerine, bozma kararına uyularak verilen kısa ve gerekçeli kararda sehven maddi hata yapılarak tespit hükmü kurulmadan faize ve vekalet ücretine yönelik hüküm kurulduğu, davalı vekilince bu hususta tavzih dilekçesi verildiği ve karşı tarafa tebliğ edildiği, itiraz edilmediği, mahkemece 07.05.2015 tarihli tavzih kararı ile kamulaştırma bedelinin tespitine, dava tarihini takip eden dört aylık sürenin sonundan itibaren yasal faiz işletilmesine karar verildiği, gerekçeli kararın ve tavzih kararının davacıya tebliğ edildiği, davacı vekilince süresinde gerekçeli kararı ve tavzih kararını, faizin bitiş tarihinin hüküm altına alınmadığı, bozma öncesi bilirkişi raporları arasında çelişki bulunduğu ve giderilmediği ve emsallerin uygun olmadığı gerekçeleri ile temyiz etmiş ve temyiz itirazları doğrultusunda gerekçeli kararın ve tavzih kararının bozulmasını istemiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak; Dava tarihinden itibaren dört aylık sürenin bittiği tarihten karar tarihine kadar tespit edilen kamulaştırma bedeline faiz uygulanması gerekirken, mahkemece faizin karar tarihine kadar işletilmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru değil ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden tavzih kararının ikinci hüküm fıkrasındaki “sürenin sonundan itibaren” ibaresinden sonra gelmek üzere “karar tarihine kadar” ibaresinin eklenmesi suretiyle 6100 sayılı HMK.ya 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde gözetilerek HUMK.nun 438. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.