Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2677 Esas 2018/1275 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
1.99 promil alkollü vaziyette araç kullandığı tespit edilen sanığın, TCK"nın 179/3-2. maddesinde açıklanan “trafik güvenliğini tehlikeye sokma” suçunu kasten işlediği, anılan Kanunun 61. maddesinin (g) bendinde yeralan “failin güttüğü amaç ve saik” unsurunun kasıtlı suçlarda göz önünde bulundurulacağı; sanık hakkında temel cezanın 9 ay olarak tayin edilmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamede bu hususlarda bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın beraat kararı verilmesi talebini içeren temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK"nın 61. maddesinde sayılan “cezanın belirlenmesinde” esas alınacak kriterler arasında yer almayan tekerrüre esas sabıkanın, sanık hakkındaki temel cezanın tayini sırasında göz önünde bulundurulması,
2- TCK"nın 58/7. maddesi uyarınca sanık hakkında “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik hükümlerinin uygulanmasına” karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar biçimde ayrıca denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının birinci paragrafından, “Bolu 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/128 Esas, 2010/676 Karar sayılı dosyası nedeniyle mükerrir olması” ve onuncu paragrafından “1 yıl süre ile” ibarelerinin çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.