Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/2299 Esas 2020/1487 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ESKİŞEHİR 10. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Sanık ... hakkında Eskişehir 5. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından 05/10/2012 tarihinde verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı tarafından düzenlenen 22/01/2013 tarih 131 sayılı raporda; "04/01/2013 tarihinde poliklinikte muayenesi yapılan sanığın kan ve idrar örneklerinde madde düzeyinin negatif olduğu, tedavisine gerek olmadığı, denetim serbestlik bürolarınca takibinin uygun olduğu, kişide psikotik bozukluk olabileceği" belirtilerek psikiyatri poliklinik kontrolünün önerildiği, ayrıca sanık ... hakkında taksirle yangına neden olma suçundan Yargıtay 8. Ceza Dairesi tarafından verilen ve dosyaya eklenen 12/06/2012 tarih 2011/11425 esas ve 2012/20153 karar sayılı ilamın incelenen hüküm kısmında; TCK"nın 32/1. ve 57/1. maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin karar verildiğinin görüldüğü, sanık tarafından dosyaya ibraz edilen Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi"nin 12/03/2013 tarihli sağlık kurulu raporunda ise sanık hakkında "organik olmayan psikotik bozukluklar, diğer" klinik bulgusuna yer verildiğinden; sanığın 20/06/2012 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunun hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış olup olmadığı, 5237 sayılı TCK"nın 32. maddesinin 1. ve 2. fıkraları kapsamında cezai ehliyetini etkileyen akıl hastalığı bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma sonucu hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Eskişehir 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 19/11/2009 tarih 2008/1056 esas 2009/1000 karar sayılı mahkumiyetine konu suçun TCK’nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olduğu, 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK’nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmış olup, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapıldıktan sonra adli sicil kaydındaki diğer sabıka kayıtları da kontrol edilerek sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 03/03/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.