Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/7396 Esas 2018/5612 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süreleri ve kararların nitelikleri ile suç tarihine göre ve emanete alınan eşya hakkında zamanaşımı süresi içerisinde karar verilebileceği anlaşılarak dosya görüşüldü:
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanıklara yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanıkların görevi yaptırmamak için direnme eylemlerini, birden fazla kişi tarafından birlikte ve birden fazla görevliye karşı gerçekleştirmesine karşın, TCK"nın 265/3 ve 43/2 maddeleri uygulanmamasının aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanıklar hakkında TCK’nın 50. maddesi kapsamında seçenek yaptırım uygulanması sırasında hükmolunan hapis cezasının aynı Kanunun 50/1-a madde ve fıkrası uyarınca adli para cezasına çevrildiği belirtilmeden doğrudan TCK’nın 52/2. maddesi gereğince adli para cezasının miktarının hesap edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararların açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasının üçüncü parağrafında başa gelmek üzere, “sanıklar hakkında hükmolunan 5 ay hapis cezasının TCK’nın 50/1-a madde ve fıkrası uyarınca 150 gün adli para cezasına çevrilmesine” ifadesinin eklenmesi suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/04/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.