Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/2039 Esas 2018/1262 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2039
Karar No: 2018/1262
Karar Tarihi: 08.02.2018

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/2039 Esas 2018/1262 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taksirle öldürme suçundan sanık mahkum edilmiştir. Sanığın müdafii ve katılanlar vekili temyiz etmiştir. Sanığın gözaltında geçirdiği süre mahsup edilmemiş, ancak cezanın infaz sırasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Mahkeme yargılamaya, delillere ve kanaatine uygun olarak mahkumiyet kararı vermiştir. Sanık müdafiinin itirazları reddedilmiştir. Hüküm, TCK'nın 85/1, 62/1, 50/4-1-a, 52/2-4, 53/6. maddelerine dayandırılmıştır.

12. Ceza Dairesi 2016/2039 E. , 2018/1262 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4-1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın gözaltında geçirdiği 1 günlük sürenin TCK"nın 63. maddesi uyarınca mahsubuna karar verilmemiş ise de; cezanın infazı sırasında nazara alınması mümkün bulunan bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye, kusur tespitine, savunma hakkının kısıtlandığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna; katılanlar vekilinin tayin edilen cezanın yetersiz olduğuna, paraya çevirme hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 08.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.