MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa isnat edilen alacaklısını zarara sokmak kastıyla mevcudu eksiltmek suçu İİK’nın 331. maddesinde düzenlenmiştir. Buna göre "Haciz yolu ile takip talebinden sonra veya bu talepten önceki iki yıl içinde borçlu; alacaklısını zarara sokmak maksadıyla, mallarını veya bunlardan bir kısmını mülkünden çıkararak, telef ederek veya kıymetten düşürerek hakiki surette yahut gizleyerek muvazaa yoluyla başkasının uhdesine geçirerek veya asıl olmayan borçlar ikrar ederek mevcudunu suni surette eksiltirse, aleyhine aciz belgesi aldığını veya alacaklı alacağını alamadığını ispat ettiği takdirde, altı aydan üç yıla kadar hapis ve bin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır" şeklindeki düzenleme karşısında, 05/06/2015 tarihinde haczedilerek sanığa yediemin olarak teslim edilen menkul malların 19/06/2015 tarihinde muhafazası için gidildiğinde mahallinde bulunamaması, alacaklısından mal kaçırmak kastıyle mevcudunu eksiltmek suçunu oluşturmadığı, yedieminin sorumluluğu söz konusu olup, sanığın isnat edilen suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Dava ve cezanın İİK"nın 354. maddesinde yazılı sebeplerden düşeceğinin kararda belirtilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 14/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.