Taraflar arasındaki “Tapu İptali ve Tescil” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kandıra Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 07.02.2008 gün ve 2006/1 E-2008/27 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 8.Hukuk Dairesinin 15.07.2008 gün ve 2008/3704-3972 sayılı ilamı ile; (…Davacı vekili, davalı M. D.. adına tapuda kayıtlı bulunan 114 ada 2, 117 ada 1, 121 ada 14, 129 ada 1, 102 ada 382, 393, 437, 469, 476, 515, 111 ada 107, 134, 56, 137, 21, 150, 175, 119, 136, 132 ada 67, 89, 161, 58, 197, 133 ada 28 ve 47 sayılı parsellerin ortak miras bırakan (dedesi) Mehmet’ten kaldığını, kadastro çalışmaları sırasında yalnızca davalı M. D..adına tespit edildiğini, muristen kalan taşınmazların paylaşılmadığını açıklamak suretiyle anılan parsellerin tapu kayıtlarının 1/3 oranında iptali ile vekil edeni adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı M.D.., 30-40 yıl önce diğer mirasçıların paylarını satın aldığını, bu nedenle açılan davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, “mirasçılar arasında harici taksimin yapıldığını, Kadastro Kanununun 15/3. maddesi gereğince mirasçılardan bir veya bir kaçının belli bir taşınmaz malda paylarını diğer paydaşlara devir ve temlik edebileceğini, tapusuz taşınmazlarda bu konunun her türlü delille kanıtlanabileceğini” gerekçe göstermek suretiyle paylaşımın varlığını kabul ederek davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kazanmayı sağlayan zilyetlik ve muristen intikal hukuksal sebeplerine dayalı olarak TMK. nun 713/1, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14. maddesi gereğince açılan mülkiyetin aktarılmasına ilişkin tapu iptali ve tescil davasıdır.
Mahkemece, mirasçılar arasında paylaşımın olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de, mahkemenin bu gerekçesine katılmak mümkün değildir. Dava, mirasçılar arasında açılıp yürüyen ve miras payı oranında iptal ve tescil isteğine ilişkindir. Davacı dava dilekçesinde taşınmazların ortak miras bırakanları (dedeleri) M..’ten kaldığını ve paylaşım yapılmadığını, sözü edilen paylaşıma mirasçılardan H.K..’ın da katılmadığını bildirmiştir. Davalı ise, ortak miras bırakan Mehmet’ten kalan taşınmazların paylaşıldığını ve diğer mirasçıların paylarını satın aldığını açıklamış ise de, bu konudaki savunmasını kanıtlayamamıştır. 8.5.2007 günlü keşif tutanağına geçen davacı ve davalının HUMK. nun 151/son maddesine uygun olarak alınan imzalı beyanlarına göre, yapılan paylaşıma mirasçılardan Hasan’ın katılmadığı kabul edilmiştir. Yöntemine uygun bir biçimde yapılmış bir terekenin paylaşımından söz edilmesi için tüm mirasçıların paylaşıma katılması zorunludur. Aksi halde yapılan paylaşım hukuken geçerli bir sonuç doğurmaz.
Keşifte dinlenen yerel bilirkişi ve tanık beyanları göz önünde tutulduğunda miras bırakan Mehmet’in terekesinin paylaşımı için bir takım girişimlerin olduğu ancak, paylaşımın yöntemine uygun bir biçimde sonuçlandırılmadığı ve mirasçı Hasan’ın bu paylaşıma katılmadığı dosya kapsamıyla sabittir. Öte yandan 26 parça taşınmazın ortak miras bırakan (dedeleri) Mehmet’ten kaldığı aynı yerel bilirkişi ve tanıklarca ifade edilmiştir.
Şu halde, tüm taşınmazlar miras bırakan Mehmet’ten kaldığına ve davacı miras payı oranında iptal ve tescile karar verilmesini istediğine göre bu yönde deliller değerlendirilerek oluşacak duruma göre bir karar verilmesi gerekirken paylaşımdan söz edilerek davanın reddine karar verilmiş olması usul ve kanuna aykırıdır. ...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Dairenin bozma kararında açıklanan nedenlerden dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 7/10/2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.
