MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı erkek tarafından, kusur belirlemesi, maddi tazminat, velayet ve davalı kadın için hükmedilen nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı kadının nafaka talebine ilişkin ileriki yıllarda artış oranının tespit edilmesi yönünde bir talebi bulunmamaktadır (HUMK m. 26). İstek olmadığı halde, yoksulluk nafakasının ileriki yıllar için artırmına karar verilmesi doğru değil ise de; bu yön yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün bu bölümünün Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple gerekçeli kararın 5. bendinde bakiye nafaka talebinin reddine cümlesi ve parantez içindeki açıklamadan sonra gelen “hükmün kesinleşmesi tarihinden itibaren her bir yılın dolumunda davalı kadına takdir edilen yoksulluk nafakasının DİE tarafından açıklanan ÜFE oranında artırıma tabii tutulmasına” cümlesinin karardan bütünüyle çıkarılmasına, hükmün bu bölümünün düzeltilmiş bu haliyle, sair temyiz itirazlarının ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 12.01.2016 (Salı)