Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/721 Esas 2018/9541 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında TCK’nın 142/1-e maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulduğu belirtildiği halde 3 yıl hapis cezası tayin edilmiş ise de; alt sınırdan hüküm kurulması durumunda dahil sonuç olarak sanığın kazanılmış hakkı nedeniyle sonuç cezanın değişmeyecek olması nedeniyle bu husus bozma nedeni yapılmamış ve ceza uygulaması sırasında, 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin, aynı yasanın 168. maddesinden önce uygulanması gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılması suretiyle TCK"nın 61. maddesine aykırı davranılması sonuca etkili olmadığından, sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamındaki mahkumiyetin, TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip haklarında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
10/10/2013 tarihli hükmün sanık müdafiinin temyizi üzerine bozulmasına karşın, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza açısından kazanılmış hakkın korunması gerektiği gözetilmeyerek sanık hakkında sonuç olarak 6 ay 20 gün hapis cezası yerine yazılı biçimde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılamaya yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasına "1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereğince ceza süresi yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek sonuç cezanın 6 ay 20 gün hapis cezası olarak belirlenmesi" suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.