Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/348 Esas 2018/9540 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/348
Karar No: 2018/9540
Karar Tarihi: 21.06.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/348 Esas 2018/9540 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum olmuştur ve TCK'nın 142/1-b, 143, 145 ve 168/2. maddeleri uygulanarak 4 ay 10 gün hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak hesaplama hatası yapılarak, fazla ceza tayin edilmiştir. Mahkeme kararı Yargıtay tarafından kanun yararına bozulmuştur. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, daha önce kararı temyiz etmeyen sanığın anılan karara ilişkin olarak temyiz hakkı bulunmadığından, sanığın temyiz istemi reddedilmiştir.
(TCK'nın 142/1-b, 143, 145 ve 168/2. maddeleri: Hırsızlık suçuna ilişkin ceza maddeleri)

13. Ceza Dairesi 2018/348 E. , 2018/9540 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın 23.06.2014 tarihli dilekçesinde hakkında verilen cezanın onaylanmasını istediğini belirttiği, anılan dilekçenin temyiz dilekçesi mahiyetinde olmadığı anlaşılmakla, sanık ...’un temyiz istemine hasren yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında TCK"nın 142/1-b,143,145 ve 168/2. maddeleri uygulanmak suretiyle belirlenen 4 ay 10 gün hapis cezasından 62. madde uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 3 ay 18 gün hapis cezası yerine hesap hatası yapılarak 3 ay 22 gün hapis cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayin edilmesi yönünden mahallinde kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür.
04.10.2013 tarihli 2012/674 E, 2013/421 K sayılı ilamı ile Mahkemesince kurulan hükmün diğer sanık ... tarafından temyizi üzerine yapılan inceleme sonucu, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 20.02.2017 tarihli ilâmı ile verilen bozma kararı sonrası sanık ... da dahil edilerek yapılan yargılamada hakkında kurulan hükmün sanık ... tarafından temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 31.01.2017 tarihli ve 2016/982 K, 2017/29 K. sayılı Dairemizce benimsenen kararı da dikkate alınarak daha önce süresinde kararı temyiz etmeyen sanığın anılan karara ilişkin olarak temyiz hakkı bulunmadığından, sanık ...’un temyiz isteminin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, 21.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.