22. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/10776 Karar No: 2018/17545 Karar Tarihi: 11.07.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/10776 Esas 2018/17545 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2018/10776 E. , 2018/17545 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Y A R G I T A Y K A R A R I Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Davacı eldeki alacak davası ile; kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 05.04.2016 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir. Mahkemenin 05.04.2016 tarihli kararı, Dairemizin 16.05.2017 tarihli ilamıyla, hafta tatili, genel tatil ve ücret alacakları yönünden bozulmuştur. Diğer alacak talepleri yönünden bir bozma sebebi yapılmadığından, hükmün bu kısmı kesinleşmiştir. Mahkemece, bozma sonrasında ücret alacağı reddedilmiş, davacının 768,51 TL genel tatil ve 1.424,55 TL hafta tatili alacağının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş; diğer alacak talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir. Kararı, davalı Belediye vekili temyiz etmiştir. Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 16.05.2017 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan hafta tatili, genel tatil ve ücret alacakları bakımından hüküm altına alınan toplam miktarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 2.590,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, davalı Belediye vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.07.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.