Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2009/12-409 Esas 2009/402 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki şikayet davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İzmir 10.İcra Hukuk Mahkemesince şikayetin kabulüne dair verilen 31.12.2007 gün ve 2007/1082-2007/1328 sayılı kararın incelenmesi davalı (borçlu) vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12.Hukuk Dairesinin 12.06.2008 gün ve 2008/11361-12207 sayılı ilamı ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle,yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
 
TEMYİZ EDEN:  Davalı (Borçlu) vekili      

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
İstek, şikayete ilişkindir.
Mahkemece şikayetin kabulüne karar verilmiş; bu karar, borçlu vekilinin temyizi üzerine Özel Dairece “…İİK.8/3 maddesi gereğince icra ve iflas dairelerinin tutanaklarının hilafı sabit oluncaya kadar geçerli olacağından icra müdürlüğünün 11.05.2007 tarihinde dilekçenin alındığına ilişkin kaydı ile dilekçe üzerindeki 11.05.2007 tarihleri birbirleri ile örtüştüğünden, bilirkişi incelemesine gidilmeksizin mahkemece borçlunun itirazının süresinde olduğundan bahisle alacaklı isteminin reddi gerekirken kabulünün isabetsiz olduğu” gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozma üzerine mahkemece yeniden yapılan yargılama sırasında, 05.11.2008 tarihli oturumda şikayetçi gelmemiş; karşı taraf bozmaya uyulmasını istemiş ve mahkemece verilen ara kararında aynen; “Yargıtay 12.Hukuk Dairesinin bozma kararına bilirkişi incelemesi yapılması sonrası karar verilmesi ile ilgili olarak uyulmasına”; şikayetçi vekiline duruşma günü ile birlikte ayrıca bilirkişi ücreti yatırması konusunda ihtarat yapılmasına, karar verilerek yargılama 04.02.2009 gününe bırakılmıştır.
Karşı taraf vekili 12.11.2008 tarihli dilekçesi ile bu ara kararından dönülmesini istemiştir. Celse arasında 27.01.2009 tarihli yemin zaptı ile dosya bilirkişiye tevdi edilerek 02.02.2009 tarihli rapor alınmıştır.
04.02.2009 tarihli celsede rapor tutanağa geçirilmiş; karşı taraf rapora bir diyeceği olmadığını bildirmiştir. Mahkemece, karşı taraf vekilinin bozmaya uyulmasına ilişkin ara kararından rücu edilmesine ilişkin istemi konusunda “ara kararından dönülmesine yer olmadığına” karar verilmiş; yargılama sonlandırılmıştır. Kısa kararda aynen; “1- Bilirkişi incelemesi yapılmış olduğundan ilk yapılan itirazla ilgili başvurunun süresinde olmaması nedeniyle şikayetin kabulüne, borçlu aleyhine yapılan takibin durdurulmasına ilişkin kararın kaldırılmasına” hükmedilmiştir. Gerekçeli kararın 2 ve 3.sahifelerinde, alınan rapor içeriğine de dayanılarak hükmüne uyulan bozmaya cevap niteliğinde gerekçelere; kararın üçüncü sahifesinde de açıkça “Yargıtay bozma kararındaki noksanlık giderilip, şikayetin kabulüne karar vermek gerekmiştir.” İfadesine yer verilerek kısa karardaki hüküm aynen oluşturulmuştur.
Mahkemenin bu kararı, bozmadan önce verilen kararla aynı mahiyette ise de hem direnme yönünde açık bir hüküm kurulmamış olması; hem de açıkça bozmaya uyulmasına karar verilerek; karar gerekçesinde, bozma ilamında işaret olunduğundan bahisle yaptırılan bilirkişi incelemesine de dayanılması karşısında ortada varlığından söz edilebilecek herhangi bir direnme kararı bulunmamaktadır. Mahkemenin hükmü, bozmaya açıkça uyularak yaptırılan bilirkişi incelemesine dayalı yeni bir hüküm niteliğindedir.
Kurulan bu yeni hükmün temyizen incelenmesi görevi ise, Hukuk Genel Kurulu’na değil, Özel Daireye aittir.
Bu nedenle, yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosya Özel Daireye gönderilmelidir.
SONUÇ: Davalı (Borçlu) vekilinin yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 12. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 07.10.2009 gününde oybirliği ile karar verildi.